Εισαγωγή στην Ενροφλοξασίνη και Προφυλάξεις Χρήσης

Η ενροφλοξασίνη χρησιμοποιείται ως ζωικό φάρμακο. Έχει σχετικά μεγάλο χρόνο ημιζωής στα ζώα και έχει σχετικά καλή κατανομή στους ιστούς. Είναι ένα αντιβιοτικό ευρέος φάσματος. Χρησιμοποιείται κυρίως ως αντιβακτηριδιακός παράγοντας σε υδρόβια προϊόντα και ζώα και πουλερικά. Εμποδίζει κυρίως την αντιγραφή του βακτηριακού DNA, με αποτέλεσμα να έχει αντιβακτηριακή δράση.

Η ενροφλοξασίνη χρησιμοποιείται για την πρόληψη και τον έλεγχο 6 ασθενειών

1. Βακτηριακές ασθένειες του αναπνευστικού: μεταδοτική πλευροπνευμονία, Haemophilus parasuis, πνευμονία, στρεπτόκοκκος, parasuis και άλλες ασθένειες.

2. Παθήσεις του γαστρεντερικού: κολοβακίλλωση (κίτρινο και άσπρο χοιρίδιο, ασθένεια οιδήματος), σαλμονέλωση, Treponema hyodysenteriae, Λεπτοσπείρα.

3. Ουρογεννητικό σύστημα: ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα. σπορά σύνδρομο μαστίτιδας-μητρίτιδας-αγαλακτίας.

4. Δερματικές παθήσεις: εξιδρωματική δερματίτιδα, νεκροτροφικοί βάκιλλοι κ.λπ.

5. Βακτηριακές λοιμώξεις δευτερογενείς σε ιογενείς ασθένειες: όπως ο παρασινής, ο στρεπτόκοκκος, η επιερυθροζωονόρωση κ.λπ.

6. Διάφορες μυκοπλασματικές ασθένειες: άσθμα χοίρου, λοίμωξη από μυκόπλασμα του αρθρικού υγρού χοίρου και μόλυνση από ρινικό μυκόπλασμα.

Ενροφλοξασίνη σε συνδυασμό

Προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα φάρμακα και να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητά της, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συνδυασμένα φάρμακα, όπως αντιβιοτικά ενροφλοξασίνης και -λακτάμης (όπως αμοξικιλλίνη, πενικιλλίνη), αντιβιοτικά αμινογλυκοσιδίων (γενταμικίνη, νεομυκίνη, κ.λπ.) και τετρακυκλίνες (δοξυκυκλίνη, Οξυτετρακυκλίνη) έχουν αθροιστικά ή συνεργιστικά αποτελέσματα όταν συνδυάζονται. Για παράδειγμα, ο συνδυασμός της ένεσης ενροφλοξασίνης και της ένεσης σε σκόνη αμοξικιλλίνης μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά της και να διευρύνει το αντιβακτηριακό φάσμα.

Προφυλάξεις κατά τη χρήση

1. Η ενροφλοξασίνη έχει κακή γευστικότητα και δεν είναι κατάλληλη για χορήγηση σε πόσιμο νερό. Η από του στόματος χορήγηση σε χοίρους πρέπει να είναι επικαλυμμένη με ενροφλοξασίνη, διαφορετικά θα χαθεί και οι χοίροι δεν θα τη φάνε.

2. Αποφύγετε τη μεμονωμένη μακροχρόνια χρήση. Συνιστάται η χρήση του εναλλάξ με άλλα φάρμακα ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα για τη μείωση της ανάπτυξης αντοχής στα φάρμακα.

3. Οι υψηλές δόσεις είναι επιρρεπείς σε παρενέργειες. Αντενδείκνυται σε χοίρους που είναι ευαίσθητοι στην ενροφλοξασίνη (ιδιαίτερα σε χοιρίδια πρώιμης ηλικίας). Πριν από τη χορήγηση ενδομυϊκής ένεσης σε μεγάλες ομάδες νεαρών χοίρων, συνιστάται να τη δίνετε σε 1-2 χοίρους για δοκιμή πρώτα και να ελέγχετε αυστηρά τη δοσολογία.

4. Η ενροφλοξασίνη έχει ανταγωνιστικές επιδράσεις με μακρολιδικά αντιβιοτικά, φλορφενικόλη κ.λπ.